Emil Adolf von Behring ( 15-3-1854 / 31-3-1917 ) was een Duits medicus. Behring won als eerste in 1901 de Nobelprijs voor de Geneeskunde voor zijn ontwikkeling van een serum tegen difterie en tetanus.

Emil Adolf Behring werd geboren Lawice in Polen. Hij studeerde tussen 1874 en 1878 voor arts bij het Duitse leger omdat zijn familie het niet kon veroorloven hem naar de universiteit te sturen. Hij was voornamelijk een militaire geneesheer. Na zijn militaire carrière als legerarts werd hij in 1889 overgeplaatst naar het Instituut voor Hygiëne in Berlijn. Hij was hier enkele jaren assistent van Robert Koch. Hij werd In 1894 hoogleraar aan de Universiteit van Halle en een jaar later aan die van Marburg.